Citroenrepen met polentadeeg en olijfolie

Ingrediënten

• voor de bodem
• 100 g tarwebloem of bloem type 00
• 60 g polenta (maismeel)
• 120 g boter
• flinke snuf zout
• geraspte schil van 1 biologische citroen
• 6 eetlepels suiker

• voor de curd
• 2 eieren plus 3 eidooiers
• sap van 4 citroenen
• 280 g suiker
• 2 theelepels maïzena
• snuf zout
• 60 ml extra vierge olijfolie
• 70 g boter
• poedersuiker, ter decoratie

Bereiden

Verwarm de oven voor tot 150 °C (hetelucht) of 170 °C (elektrisch).

Bekleed een brownievorm van 25 x 25 cm met bakpapier.

Maal alle ingrediënten voor de bodem in een keukenmachine tot een fijne, vochtige, zanderige textuur. Druk het mengsel op de bodem van de vorm met de bolle kant van een lepel tot een vlakke, gelijkmatige laag aan. Bak de bodem 20-30 minuten in de oven tot hij overal goudbruin is en koekjesachtig ruikt.

Maak intussen de curd. Weeg alle ingrediënten behalve de olijfolie en boter direct in een steelpan af en klop glad. Verhit de curd al kloppend op halfhoog vuur tot hij dik is. Het mengsel moet aan de kook komen en dikt dan na een paar minuten in. Neem de pan van het vuur en zeef de curd in een kom. Klop de olie en boter erdoor tot de curd mooi glad is.

Schenk de curd over de gebakken bodem en zet het geheel nog 10-15 minuten in de oven tot de curd net is gestold.

Neem de vorm uit de oven en laat afkoelen, snijd de plak in vierkantjes, bestuif met poedersuiker en serveer.

Extra benodigd

Brownievorm (25 x 25 cm), bakpapier, keukenmachine

Opmerking

De lemon bar of citroenreep is een klassieker voor bij de thee met een van de minst romantische namen in de geschiedenis van de voedselterminologie. Ondanks de onterecht saaie naam is deze reep verrukkelijk - een soort citroen-custardzandkoekje. De felgele blokjes zijn kruimelig, boterig, romig en friszuur, en geliefd bij kinderen én volwassenen. Ook maken ze wezenlijk onderdeel uit van de plechtige 'English teas' die mijn Sardijnse schoonmoeder houdt. Ik heb polenta (maismeel) aan het deeg toegevoegd om ze iets Italiaanser te maken, en ook om ze die aangename aardende zanderigheid te geven die zo goed werkt naast de gladde, fluwelige curd. De curd zelf is opgepept met een beetje olijfolie om hem nog glanzender te maken en ook een peperige noot te geven - een trucje dat ik van culinair schrijver Melissa Clark heb geleerd.